Handelingen van apostels 14
01In Ikonium deden ze t nait aans. Ze gingen in sinagoge van Jeuden en spraken zo, dat hail veul Jeuden, gliekegoud as Grieken, tou geleuf kwammen.
02Mor Jeuden dij der nait aan wollen, steukelden haaidens op en bedurven t bie haaidens veur bruiers.
03Zai bleven doar wel n haile toer en pruiten trankiel in vertraauw op de Heer. Dij bevestegde t woord van zien genoade deurdat e heur taikens en wonders doun luit.
04Mor der kwam twijspaalk onder lu van dij stad: paardie stonden aan Jeuden heur kaant, aandern aan apostels heurent.
05Dou haaidens en Jeuden mit heur laaiders op heur òf zollen om heur te mishandeln en te stainegen,
06kregen ze dat in de goaten en vluchtten noar de steden van Lykaönië, Lystra en Derbe en omstreken.
07Dou ze doar dounde wazzen mit t verkundegen van t evengelie,
08zat ter n man, t was in Lystra, dij haar gain macht over zien vouten. Hai was van zien geboorte òf aan lam en haar nooit lopen kind.
09Hai lusterde noar wat of Paulus te zeggen haar. Paulus keek hom stief aan en zag, man haar vertraauw dat e hulpen worden kon.
10 Zo, dat elk hom heuren kon, zee e: "Goa recht op joen vouten stoan!" Hai sprong in t èn en stapte hènneweer.
11 Dou mensken zain haren wat of Paulus doan haar, begunden ze in t Lykaönisch te roupen: "Goden binnen in menskengedoante noar ons omdeel kommen!"
12 Tegen Barnabas zeden ze Zeus en tegen Paulus Hermes: dij dee t woord ja.
13 Priester van Zeus, dij zien tempel stoef boeten stad lag, brochde bollen mit kraanzen om, noar poort van stad en wol mit t volk n ovver brengen.
14 Dou apostels Barnabas en Paulus dat vernammen, scheurden ze heur klaaier en sprongen schraivend maank t volk.
15 "Lu," zeden ze, "wat dou ie nou? Wie binnen ook mor gewone mensken, net as ie. Ons bosschop is nou juust dat ie joe bekeren mouten: van dij goden dij niks te beduden hebben tou God dij leeft! Dij hemel, laand en zee, en aal wat of ter op en in is, moakt het.
16 In tieden dij achter ons liggen, luit hai ale volken geworden.
17 Toch luit e deur goud te doun, vernemen dat e der was: oet hemel gaf e joe regen en zörgde, as t ter tied tou was, dat joen gewazzen goud schudden. Hai gaf joe eten zat, en wien ook doar je fleureg van worden."
18 Alderdeegs mit dizze woorden konden ze t volk ter nog mor naauw van ofholden heur n ovver te brengen.
19 Mor dou kwammen der Jeuden oet Antiochië en Ikonium. Dij wozzen t volk te beproaten. Ze smeten Paulus mit stainen en sleepten hom tou stad oet. Ze dochten nait aans: dij is dood.
20 Mor leerlingen gingen om hom tou stoan, hai kwam in t èn en ging tou stad in. Aanderdoags ging e mit Barnabas noar Derbe tou.
21 Ze brochten t evengelie in Derbe en kregen der hail wat aanhangers. Dou gingen ze weerom noar Lystra, Ikonium en Antiochië.
22 Doar gavven ze leerlingen nije moud. Ze spoorden heur aan om bie t geleuf te blieven. "Wie kinnen ja aans nait as deur veul verdrokken hèn in God zien keunenkriek kommen," zeden ze.
23 In elke gemainte wezen ze oldsten aan. Noa beden en vasten druigen ze heur op aan de Heer doar ze in leuven deden.
24 Ze raaisden deur Pisidië noar Pamfylië,
25 verkundegden t woord in Perge en raaisden noar Attalia. Dat ligt aan kust.
26 Doarvandoan zaailden ze mit schip noar Antiochië. Gemainte doar haar heur destieds aanvertraauwd aan God zien genoade veur t waark dat of ze nou doanmoakt haren.
27 Dou ze doar aankommen wazzen, raipen ze gemainte bie nkander. Ze deden verslag van wat of God deur heur waark doan haar, en dat e veur haaidens deur noar t geleuf openmoakt haar.
28 Ze bleven doar n haile zet bie leerlingen.
|
